Chwila zadumy
Na cmentarzu cisza.
Zapach kwiatów, blask światełek zniczy,
z których dym unosi się hen, do Nieba!
Szept modlitwy nad mogiłami bliskich,
czasem łza niewidoczna upadnie na płytę grobu,
bo ona skrywa czyjeś serce.
Serce, co kochaliśmy je długo i bić przestało.
Ktoś zamieścił napis na nagrobku:
„Kto Cię poznał – pokochał,
kto pokochał – pamiętał będzie na zawsze”.
Chwila zadumy, wspomnień,
tyle łez wylanych za tymi, którzy odeszli.
Tylko wiatr w alejkach szumi cichutko,
delikatnie: „wieczne odpoczywanie”,
szeleszcząc jesiennymi liśćmi
i nucąc smutną pieśń tym, którzy tu pozostaną
na zawsze!
Jednak wszystko przemija,
A to, co niewidzialne – zostaje na zawsze.
Irena Góra, 1.11.2024 r.
Dron: Konrad Janowski
