W naszej wiosce, przed wieloma laty, dokładnie w tym miejscu, gdzie teraz są błonia te od strony Przyborowia, były stawy, bagna i mokre łąki. Gnieździł się tam pewien gatunek ptaków, których głos przypominał głośne buczenie. Ich głos był bardzo donośny. Wielu ludzi chciało upolować takiego ptaka, albo chociaż zobaczyć, ale one znikały jak gdyby zapadały się pod ziemię. Ptaki te tylko swoim głosem dawały znać, że żyją. Nazwy takie jak Buczyna, Buczków czy nasze Bucze pochodzą podobno od głosu tych ptaków. Gdy nadeszły lata suche, stawy i bagna wysychały. Z biegiem czasu wyschły zupełnie a ptaki znikły
